Wat is schuurpapier?

Schuurpapier bestaat uit vellen of stroken met scherpkantige deeltjes van een hard materiaal (het slijpmiddel). Bijvoorbeeld glas, granaat of carborundum, gelijmd op papier of linnen wordt gebruikt. Het is er in verschillende fijnheden. Het wordt gebruikt om te schuren, vooral om een gladder oppervlak te krijgen zodat schilderwerk beter hecht.

Daarnaast schuur je om een glad oppervlak op te ruwen voor verlijming of om materiaal zoals oude verflagen op gecontroleerde wijze te verwijderen.
Met schuurpapier maak je, naast dat je wat van de onderlaag afhaalt, ook grote of kleinere krassen in de ondergrond. Hierdoor vergroot je het oppervlak waardoor je een betere hechting krijgt van de verf op de ondergrond. 

Je werkt bij schuren van grof naar fijn. Eerst ga je aan de slag met schuurpapier met een grote korrel (uitgedrukt in P, bijv. 40), daarna ga je met fijner schuurpapier aan de slag. Probeer ongeveer met stappen van P100 te werken en eindig met een fijn schuurpapier.

Ook tussen de lagen moet je altijd even licht schuren. Dit kan goed met een schuurmatje of schuurdoekje. Het voordeel van een schuurmatje is dat je geen materiaal weghaalt, maar alleen krassen maakt. De laagdikte van de onderlaag blijft dus in tact, je vergroot alleen het oppervlak door te schuren. Zo hecht de volgende laag en krijg je een mooi systeem. 

Als je over een verflaag die nog helemaal in tact is wilt schilderen om alleen de kleur te veranderen, kun je ook het beste een schuurmatje gebruiken. Er hoeft immers geen verf verwijderd te worden, je wilt alleen een goede hechting. 

Tot slot, hanteer de gouden regel: eerst schoonmaken en dan pas schuren. Anders schuur je vuil en vet in de ondergrond zodat de verf minder goed zal hechten.